W tym cyklu chciałabym przybliżyć nieco historię mody. Dla mnie najbardziej fascynującym okresem w historii jest wiek XX, a przede wszystkim dwudziestolecie międzywojenne. Nie powinno zatem dziwić, że uwielbiam modę z tamtego właśnie okresu. A jaka była droga przemian w ubiorze kobiecym, aby ostatecznie otrzymać znany już nam kształt w międzywojniu?
Motorami dość dynamicznych zmian w ubiorze kobiecym na początku wieku XX była I Wojna Światowa. Ale wcześniej na zmiany wpłynęła mocno przybierająca na sile emancypacja oraz … plastycy.
Historia mody wyróżnia cztery charakterystyczne typy wśród emancypantek. Pierwszym z nich jest kobieta domagająca się wyzwolenia i walcząca o postęp oraz o udział kobiet w tym postępie. To emancypantka. Zarówno jej strój, jak i uczesanie to przede wszystkim skromność. Drugi typ to studentka dobijająca się do bram uniwersytetów. Ją także wyróżnia skromność. Trzecim typem jest chłopczyca, która poprzez ubiór próbuje naśladować mężczyzn. I czwarty, ostatni typ to kobieta, która już wywalczyła prawa i równouprawnienie i ten sukces pragnie podkreślić swoim strojem oraz uczesaniem, ale nie musi już naśladować mężczyzn. Tak jak i oni aktywnie uczestniczy w życiu społecznym oraz zawodowym. Dwie wojny pokazały doskonale, jak kobiety sprawnie przejęły stanowiska pracy pozostawione przez mężczyzn. A ubiór miał być nie ozdobą, a pomocą w wykonywaniu nowych obowiązków.
Ale na zmiany w modzie kobiecej wpłynęły nie tylko jej walki o równouprawnienie i wkroczenie na rynek pracy. To też rozwój turystyki oraz sportu, co wymagało dostosowania i ubioru. I rewolucją było nie tylko uwolnienie kobiet z gorsetów, ale też i wprowadzenie do jej stylizacji spodni.
Mówiąc o zmianach zachodzących w modzie kobiecej nie sposób pominąć i innej kluczowej kwestii. A tą kwestią jest szerzenie świadomości w zakresie zdrowia i higieny. Bo na tym polu reformy też były znaczące i ściśle powiązane z codziennym ubiorem.
Opowiadając o historii mody często wracam do dwóch ulubionych przeze mnie książek w rzeczonym temacie. Jest to pięknie wydana „Historia mody” Francois’a Boucher i „Moda kobieca XX wieku” Aliny Dziekońskiej-Kozłowskiej.
Motorami dość dynamicznych zmian w ubiorze kobiecym na początku wieku XX była I Wojna Światowa. Ale wcześniej na zmiany wpłynęła mocno przybierająca na sile emancypacja oraz … plastycy.
Historia mody wyróżnia cztery charakterystyczne typy wśród emancypantek. Pierwszym z nich jest kobieta domagająca się wyzwolenia i walcząca o postęp oraz o udział kobiet w tym postępie. To emancypantka. Zarówno jej strój, jak i uczesanie to przede wszystkim skromność. Drugi typ to studentka dobijająca się do bram uniwersytetów. Ją także wyróżnia skromność. Trzecim typem jest chłopczyca, która poprzez ubiór próbuje naśladować mężczyzn. I czwarty, ostatni typ to kobieta, która już wywalczyła prawa i równouprawnienie i ten sukces pragnie podkreślić swoim strojem oraz uczesaniem, ale nie musi już naśladować mężczyzn. Tak jak i oni aktywnie uczestniczy w życiu społecznym oraz zawodowym. Dwie wojny pokazały doskonale, jak kobiety sprawnie przejęły stanowiska pracy pozostawione przez mężczyzn. A ubiór miał być nie ozdobą, a pomocą w wykonywaniu nowych obowiązków.
Ale na zmiany w modzie kobiecej wpłynęły nie tylko jej walki o równouprawnienie i wkroczenie na rynek pracy. To też rozwój turystyki oraz sportu, co wymagało dostosowania i ubioru. I rewolucją było nie tylko uwolnienie kobiet z gorsetów, ale też i wprowadzenie do jej stylizacji spodni.
Mówiąc o zmianach zachodzących w modzie kobiecej nie sposób pominąć i innej kluczowej kwestii. A tą kwestią jest szerzenie świadomości w zakresie zdrowia i higieny. Bo na tym polu reformy też były znaczące i ściśle powiązane z codziennym ubiorem.
Opowiadając o historii mody często wracam do dwóch ulubionych przeze mnie książek w rzeczonym temacie. Jest to pięknie wydana „Historia mody” Francois’a Boucher i „Moda kobieca XX wieku” Aliny Dziekońskiej-Kozłowskiej.
W kolejnych wpisach z tego cyklu będę rozwijać poruszone wyżej kwestie. Mam nadzieję, że znajdziecie tu dla siebie coś ciekawego.
